Prof. dr hab. Lucjan Hofman
Ceniony ekspert z dziedziny ekonomiki transportu, szczególnie żeglugi śródlądowej i gospodarki wodnej; długoletni Prezes PTE w Gdańsku
Prof. dr hab. Lucjan Hofman
Imię i nazwisko: Lucjan Hofman
Tytuł naukowy: Profesor tytularny doktor habilitowany nauk ekonomicznych
Data i miejsce urodzenia: 19 stycznia 1921 r. Nowoczerkask nad Donem (dawny ZSSR).
Doświadczenie zawodowe:
I.Przebieg pracy zawodowej - ważniejsze etapy (nieprzerwany staż pracy od roku1945)
| Lata | Przedsiębiorstwo | Funkcje |
| 1945-1948 | Żegluga Śródlądowa Tczew | Z-ca kierownika dz. eksploatacyjnego |
| 1948-1950 | Żegluga Śródlądowa Gdańsk | Kierownik dz. eksploatacji towarowo-pasażerskiej |
| 1950-1954 | Wyższa Szkoła Handlu Morskiego | Asystent, starszy asystent, adiunkt |
| 1954-1966 | Wyższa Szkoła Handlu Morskiego, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Uniwersytet Gdański | adiunkt, docent, prof. nadzwyczajny, prodziekan, prof. zwyczajny, dyrektor instytutu, kierownik katedry |
II. Działalność naukowa
Ważniejsze publikacje:
- Ekonomiczne problemy zagospodarowania Wisły, jako głównej drogi wodnej Polski - praca habilitacyjna, Sopot, 1966.
- Ekonomika żeglugi śródlądowej. Wydawnictwo Morskie, Gdynia 1968.
- Ekonomika transportu; praca zbiorowa, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1968 (rozdział; Żegluga śródlądowa).
- Organizacja i technika żeglugi śródlądowej. Skrypt WSE Sopot, 1970.
- Ekonomiczne problemy gospodarki wodnej. Wydawnictwo PWN, Warszawa 1971 (współautorstwo).
- Zagospodarowanie Wisły. PWE, Warszawa 1983 (współautorstwo).
- Ekonomika zasobów wodnych, skrypt UG, Gdańsk 1988 (współautorstwo).
Jako niestrudzony orędownik zagospodarowania polskich dróg wodnych i rozwoju żeglugi śródlądowej opublikował szereg artykułów dotyczących żeglugi śródlądowej i kompleksowej gospodarki wodnej w Zeszytach Naukowych WSE, UG i fachowych czasopismach (TGM, Transport, Tygodnik Morski, Przegląd Komunikacyjny).
Badania naukowe:
Prowadzone badania naukowe wynikające z bieżących zamówień życia gospodarczego, dotyczyły szczególnie:
- form i metod współpracy portów morskich z portami rzecznymi,
- fluktuacji kadr w przedsiębiorstwach żeglugowych,
- teoretycznych podstaw wprowadzania mierników pracy portów.
Recenzje:
Liczne recenzje prac naukowych , książek, skryptów akademickich i rozpraw doktorskich.
III. Praca dydaktyczna
Prowadzenie wykładów w zakresie ekonomiki transportu, organizacji i techniki portów morskich, ekonomiki i organizacji żeglugi śródlądowej, kompleksowej gospodarki wodnej.
Prowadzenie seminariów magisterskich. Promotor ponad trzystu prac magisterskich. Prowadzenie seminarium doktorskiego w którym uczestniczyli młodzi pracownicy naukowi i przedstawiciele praktyki. Promotor wielu prac doktorskich.
IV. Pozostała działalność:
- Radny WRN w Gdańsku
- Przewodniczący Komisji Gospodarki Morskiej WRN w Gdańsku.
- Przewodniczący Sekcji Żeglugi Polskiego Towarzystwa Nautologicznego.
- Zastępca Przewodniczącego Rady Naukowej TNOiK w Gdańsku.
- Prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Gdańsku 1982-1993.
Kierunki zainteresowań:
- Ekonomika transportu.
- Ekonomika i organizacja portów morskich.
- Ekonomika i organizacja żeglugi śródlądowej.
- Kompleksowa gospodarka wodna.
Prof. zw. dr hab. Lucjan Hofman młodość spędził w Grudziądzu. W 1939 r. przerwał naukę, aby ochotniczo zgłosić się na wojnę z Niemcami. Brał udział w obronie Warszawy. Po kapitulacji Warszawy dostał się do niewoli, w której przebywał do roku 1941. Po wojnie rozpoczął pracę zawodową w żegludze śródlądowej, a w 1947 roku podjął studia w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie. Już w 1950 roku zaangażowany został w WSHM jako asystent. Od tego czasu nierozerwalnie złączył swe losy z tą uczelnią, która przemianowana została na Wyższą Szkołę Ekonomiczną, a w 1970 r. stała się częścią nowopowstałego Uniwersytetu Gdańskiego. Przeszedł wszelkie szczeble kariery naukowej, osiągając tytuł i stanowisko profesora zwyczajnego.
Profesor L. Hofman był wychowawcą pokoleń ekonomistów transportu. Odznaczał się wyjątkową życzliwością i otwartością. Służył studentom. Był za to ceniony i ogromnie lubiany. Nie pozostawił po sobie pustki. Wykształcił całą grupę następców, obecnie już także profesorów. Był dumny ze swoich uczniów. Nie jest pustym frazesem stwierdzenie, że Jego dzieło żyje w osobach rzeszy wychowanków, kontynuujących badania i propagujących Jego idee.
Profesor był ekspertem z dziedziny ekonomiki transportu. Specjalizował się w zagadnieniach żeglugi śródlądowej i gospodarki wodnej. Był autorem szeregu dzieł z tej dziedziny. Warto wymienić pierwszy powojenny podręcznik Ekonomika żeglugi śródlądowej w zarysie (Wyd. Morskie, Gdynia 1968) oraz takie książki jak Zagospodarowanie Wisły (PWE Warszawa 1982) i Ekonomika transportu wodnego śródlądowego (WKiŁ Warszawa 19870). Ponadto Profesor odznaczał się wyjątkową erudycją. Uczył się przez całe życie. Posiadał ogromną wiedzę historyczną. Znał i cenił literaturę piękną. Te cechy oraz ogromna ciekawość życia tworzyły postać intelektualisty, wzoru Mistrza.
Był wybitnym działaczem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, a przez dziesięć lat pełnił funkcję prezesa towarzystwa w Gdańsku. Dzięki Niemu towarzystwo przetrwało trudny okres początku lat 80., a następnie rozwinęło szeroką działalność popularyzatorską, szkoleniową i organizacyjną. Był człowiekiem pełnym prawości i wyrozumiałości, osobą nieszablonową, barwną, a jednocześnie skromną i pełną szacunku dla ludzi.
W 2007 roku wydana została książka autorstwa uczniów i wychowanków Profesora „Transport wodny śródlądowy”. Książka została zadedykowana pamięci prof. L. Hofmana. Autorzy tą książką pragnęli nawiązać do Jego twórczości i dać świadectwo, że Jego dzieło trwa nadal.
Zmarł w 1993 r.
Pozostanie w naszej pamięci.