Tadeusz Ocioszyński
Inicjator utworzenia Wyższej Szkoły Handlu Morskiego, kierownik Wydziału Morskiego w Sopocie
Tadeusz Ocioszyński urodził się w 1893 r. w Warszawie. Studiował chemię na Politechnice Lwowskiej i w Warszawie. Pracował w wielu instytucjach państwowych, m. in. w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. W okresie II wojny światowej do 1941 r. utrzymywał się z oszczędności, sprzedaży ruchomości i zajęć dorywczych. Wiele czasu poświęcił pracy naukowej i badaniom nad zasadami polskiej gospodarki morskiej po wyzwoleniu kraju. W 1941 r. przyjął pracę w Radzie Głównej Opiekuńczej. Równolegle, zaangażował się w prace podziemnego szkolnictwa. Był nauczycielem w Szkole Handlowej II stopnia Marii Berutowej, w której uczył na specjalizacji „komunikacyjno-taryfowej”. W ramach oficjalnego przedmiotu „transport kolejowy” przygotowywał młodzież do pracy w przedsiębiorstwach gospodarki morskiej po zakończeniu wojny. Wkrótce zaczął przygotować program kursów specjalistycznych dla najbardziej zainteresowanych. Część ze słuchaczy w grudniu została przyjęta na Uniwersytet Ziem Zachodnich. Było to pierwsze studium gospodarczo-morskie w historii szkolnictwa wyższego w Polsce. Inicjatorem tego przedsięwzięcia był ówczesny Rektor Uniwersytetu Poznańskiego Władysław Kowalenko.
Tadeusz Ocioszyński prowadził również wykłady w Szkole Głównej Handlowej (pod nazwą I Miejskiej Szkoły Handlowej). W 1945 r. ściśle współpracował z Władysławem Kowalenką nad uruchomieniem uczelni o profilu morskim kontynuatorką Instytutu Morskiego. Po pozytywnej decyzji w 1945 r. i utworzeniu Wyższej Szkoły Handlu Morskiego w Gdyni współdziałał przy jej organizacji. Prowadził wykłady z wiedzy o transporcie i zagadnieniach żeglugowych. Został zaproszony do poprowadzenia wykładów na Politechnice Gdańskiej z zakresu ekonomiki żeglugi i transportu morskiego. Był kierownikiem Wydziału Morskiego w Sopocie. W latach 50. poświęcił się całkowicie uczelni sopockiej. Na tym Wydziale współorganizował Katedrę Ekonomiki Transportu Morskiego i był jej pierwszym kierownikiem.
Po II wojnie światowej, oprócz działalności naukowej rozwijał się jako praktyk w gospodarce i administracji morskiej. Zorganizował Państwową Komisję Morskich Strat i Odszkodowań Wojennych, której przewodniczył do zakończenia jej prac w 1946 r. Był członkiem delegacji do Moskwy w sprawie podziału floty niemieckiej oraz do Londynu dotyczącej powrotu floty polskiej do kraju. W 1946 r. został prezesem Izby Przemysłowo-Handlowej w Gdyni. W 1956 r. Tadeusz Ocioszyński został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Żeglugi (od 1957 r. Ministerstwo Żeglugi i Gospodarki Morskiej). W 1959 r. przeszedł na emeryturę. Mimo to, pozostał aktywny i od 1960 r. przewodniczył Radzie Naukowej przy Ministrze Żeglugi, od 1961 r. był członkiem Rady Naukowej Instytutu Morskiego oraz udzielał się w Oddziale Morskim Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Gdańsku.
Zmarł w Sopocie 4 marca 1969 r. Ówczesny Wydział Ekonomiki Transportu UG w 1973 r. nazwał jedną z sal audytoryjnych imieniem prof. Tadeusza Ocioszyńskiego. W grudniu 1975 r. nazwano Jego imieniem jeden z dziesięciotysięczników PLO.