Prof. dr hab. Andrzej Piskozub

Przebieg kariery naukowej:

1956 r. - rozpoczęcie pracy naukowo-dydaktycznej w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Portów Morskich na WSE w Sopocie
1963 r. - uzyskanie stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych
1968 r. - uzyskanie stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk ekonomicznych
1970 r. – mianowanie na stanowisko docenta na Wydziale Ekonomiki Transportu UG
1975 r. - uzyskanie tytułu naukowego profesora nadzwyczajnego
1984 r. - uzyskanie tytułu naukowego profesora zwyczajnego
1991 r. - przejście z Wydziału Ekonomiki Transportu na Wydział Nauk Społecznych UG
1999 r. - otrzymanie tytułu doktora honoris causa nadanego przez Uniwersytet Szczeciński
2002 r. - przejście do Instytutu Historii na Wydziale Filologiczno-Historycznym UG
2003 r. - przejście na emeryturę

Pełnione funkcje i członkostwo w organizacjach:

1974-1981 – kierownik Zakładu Ekonomiki Transportu na Wydziale Ekonomiki Transportu UG
1981-1987 – kierownik Katedry Ekonomiki Transportu na Wydziale Ekonomiki Transportu UG
1981-1984 - dziekan Wydziału Ekonomiki Transportu UG
1988 - członek Związku Literatów Polskich, w latach 1989–1992 prezes jego gdańskiego oddziału
1991-2002 – kierownik Zakładu, a następnie Katedry Nauk o Cywilizacji na Wydziale Nauk Społecznych UG
2002-2003 – nauczyciel akademicki w Instytucie Historii UG

Od początku lat 60. - członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego
W latach 70. I 80. - Członek Rady Naukowej Ośrodka Badawczego Ekonomiki Transportu w Warszawie, zajmujący się infrastrukturą transportową Polski, autor koncepcji lokalizacji w regionie Łodzi centralnego węzła autostrad polskich (1987), zrealizowanego w Strykowie
W latach 80. - członek Komitetu "Polska 2000" przy Prezydium PAN
W latach 1990-1991 został powołany w skład zespołu do opracowania koncepcji zmian w organizacji terytorialnej państwa w Urzędzie Rady Ministrów, przedstawił autorski projekt podziału Polski na dziewięć regionów pochodnych od istniejących na jej terytorium regionów historycznych (1991).

Nagrody i wyróżnienia:

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1983)
Tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL (1984)
Medal Uniwersytetu Szczecińskiego (1999)
Medal Uniwersytetu Gdańskiego (2003)
Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (siedmiokrotnie)

Najważniejsze osiągnięcia naukowe i pozanaukowe

Publikacje: Jest autorem, współautorem i redaktorem ponad 40 monografii, podręczników, skryptów oraz ponad 200 artykułów publikowanych w kraju i zagranicą. Jest również tłumaczem, m.in. dwóch książek Arnolda Toynbee. Najbardziej znane Jego publikacje to:

Ekonomika transportu. WSE w Sopocie. Sopot 1967
Transport jako czynnik regionalizacji osadnictwa. Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Seria Monografie Nr 27. Gdańsk 1967
Gniazdo Orła Białego. IW PAX. Warszawa 1968.
Zarys najnowszych dziejów transportu. WKŁ. Warszawa 1979
Gospodarowanie w transporcie. WKŁ. Warszawa 1982
Polska morska. Czyn XX wieku. WM. Gdańsk 1986
Dziedzictwo polskiej przestrzeni. Geograficzno-historyczne podstawy struktur przestrzennych ziem polskich. Wyd. Ossolineum. Wrocław 1987
Podstawy metodologiczne nowego podziału makroregionalnego i jego rola w kształtowaniu środowiska kulturowego Polski Ludowej. [w:] Biuletyn KPZK PAN nr 142. Warszawa 1989
Elementy nauki o cywilizacji. Wyd. UG. Gdańsk 1992
Między historiozofią a geozofią. Szkice z filozofii czasoprzestrzeni ludzkiej. Wyd. UG. Gdańsk 1994
Polska w cywilizacji zachodniej. Wyd. UG. Gdańsk 1995
Czasoprzestrzeń cywilizacyjna. Wyd. Adam Marszałek. Toruń 2003

Dorobek dydaktyczny Profesora obejmuje 380 wypromowanych magistrów i 32 doktorów. Jest autorem 80 recenzji doktorskich i habilitacyjnych oraz 20 opinii w postępowaniu o tytuł naukowy profesora i doktorat honoris causa.

Obszar zainteresowań:

ekonomika transportu
geografia historyczna
historia i geografia cywilizacji

Motto:

Gdyby moja twarz nie uręczała za mnie, gdyby nie czytano w mych oczach i głosie prostoty zamiarów, nie byłbym przetrwał bez zwady i obrazy przez czas tak długi, z mą nieopatrzną swobodą mówienia na prawo i lewo, co mi przyjdzie do głowy, i śmiałego sądzenia o rzeczach (Za: Michel de Montaigne, Essais)

Zmarł w 2021 r.
Pozostanie w naszej pamięci.